Isang araw, namasyal ang usang si Osang sa Kagubatan. Bigla siyang na huwag siyang kainin. dinamba ng leong si Leona. Nakiusap si Osang Nag-isip ng paraan si Osang kung paano siya makakawala. "Bago mo ako kainin ay may ipagtatapat akong lihim sa iyo", ang sabi ni Osang. "Anong lihim ang ipagtatapat mo?" tanong ni Leona. "Pakawalan mo muna ako at sasabihin ko sa iyo", ang sabi ni Osang. "Alam mo, sa paglubog ng araw mamaya ay magugunaw na ang mundo. Lahat ng bagay sa ibabaw ng lupa ay mawawala, ngunit may paraan ako upang ikaw at ako ay makaligtas." sabi pa ni Osang. "Anong paraan upang ikaw at ako ay makaligtas. Anong paraan ang gagawin mo para tayo ang tanong ni Leona. "Sumama ka sa akin sa punong iyon", yaya ni Osang. Nang marating nila ang puno, inutusan ni Osang si Leona na sumandal sa puno, pagkatapos ay kumuha siya ng baging at itinali niya si Leona nang mahigpit sa puno. "Hoy! paano ako makaliligtas dito?" nagtatakang tanong ni Leona. "Hintayin mo lamang ang paglubog ng araw at diyan tiyak ligtas ka", tugon ni Osang. U makaligtas? "Pakawalan mo ako rito", ang galit na galit na sabi ni Leona. Pangiti-ngiti lamang na umalis si Osang. Walang nagawa si Leona.
•Magbgay NG sariling solusyon sa suliranin ni osang.
Share
Answer:
Ang sariling solusyon ni Osang sa suliranin ay ang paggamit ng katalinuhan at panlilinlang. Sa pamamagitan ng pagsasabi ng isang malaking kasinungalingan tungkol sa paggunaw ng mundo at ang pangako ng kaligtasan, nagawa niyang iligaw ang atensyon ni Leona at magkaroon ng pagkakataon na makatakas. Sa halip na lumaban nang direkta, ginamit ni Osang ang kanyang talino upang mahanap ang isang paraan na magdulot ng pag-alis ng panganib at magdulot ng pagkabahala sa leon.